“Jedno staje się dwojgiem, a dwoje trojgiem, a z trzeciego wyłania się jedno jako czwarte” – ta recepta alchemiczna jest przypisywana Marii Prorokini (Koptyjskiej). Ten przepis to metafora całkowitej przemiany alchemicznej: JEDNO – to pierwotny stan nieświadomości (nigredo) – w wyniku zróżnicowania pojawia się DWOISTOŚĆ – co doprowadza do konfliktu/napięcia między przeciwieństwami. Następnie pojawia się TRZECIE –rodzaj rozwiązania napięcia. Jeden jako CZWARTE – oznacza przemianę świadomości.
Jung posługiwał się aksjomatem Marii jako metaforą całego procesu indywiduacji, gdzie Jeden to pierwotny stan nieświadomej pełni, dwa oznacza konfikt między przeciwieństwami, trzeci to funkcja transcendentna, a jeden jako czwarty to przemieniony stan świadomości, względnie pełny i przynoszący pokój.
Przemianie patronuje Uroboros – gryzący własny ogon wąż wskazuje, że koniec w procesie wiecznego powtarzania odpowiada początkowi. Mamy tu do czynienia z symboliką cyklicznego powtarzania – obiegu czasu, odnawiania się świata i światów, śmierci i odrodzenia; wieczności. W symbolice alchemicznej Urobor to symbol zamkniętego, stale się powtarzającego procesu przemiany materii – procesu, który w formie faz podgrzewania, parowania, chłodzenia i kondensacji cieczy ma prowadzić do sublimacji substancji.
Jako symbol gnostyków Urobor wyraża jedność duchową i fizyczną wszechrzeczy, która nigdy nie zniknie i będzie trwała w nieskończoność w ciągłych cyklach destrukcji i odradzania się. Uroboros symbolizuje również nieskończoność, wieczny powrót i zjednoczenie przeciwieństw (coincidentia oppositorum lub coniunctio oppositorum).
Bibliografia
Encyklopedia internetowa: Britannica: topic/Ouroboros
Sharp D., Leksykon pojęć i idei C.G. Junga, Wydawnictwo Wrocławskie
